هوش مصنوعی به هوشی که یک ماشین از خود نشان می‌دهد یا به دانشی در کامپیوتر که سعی در ایجاد آن دارد گفته می‌شود. یک عامل هوشمند ساماندهی است که با شناخت محیط اطراف خود، شانس موفقیت خود را بالا می‌برد.

برخی از منابع شناخته شده از اصطلاح "هوش مصنوعی" جهت توصیف ماشینی استفاده می‌کنند که عملکردهای شناختی را از روی ذهن  انسان‌ها تقلید می‌کنند، همچون "یادگیری" و "حل مسئله" با این حال این تعریف توسط محققان اصلی در زمینه AI رد شده است.

کاربرد های هوش مصنوعی

. موتور های جستجو پیشرفتهٔ وب

. سامانه توصیه گر

. فهم زبان انسان

. خودروهای خودران

. هوش مصنوعی مولد یاخلاقیت محاسباتی

. تولید اثر هنری

. تشخیص‌های پزشکی

 . تصمیم‌گیری خودکار و رقابت در بالاترین سطوح سامانه‌های بازی استراتژیک

 با بیشتر شدن توانایی ماشین‌ها، وظایفی که نیازمند "هوشمندی" هستند اغلب از تعریف AI برداشته می‌شود، پدیده‌ای که به آن اثر هوش مصنوعی گفته می‌شود. 

تحقیقات AI رهیافت‌های متفاوتی را از زمان تأسیسش امتحان کرده و آن‌ها را کنار گذاشته است، رهیافت‌هایی چون شبیه‌سازی مغز، مدل سازی طرح مسئله توسط مغز انسان ، منطق صوری ، بانک‌های اطلاعاتی بزرگ دانش و تقلید رفتار جانوران. در اولین دهه‌های قرن ۲۱ میلادی، یادگیری ماشینی  که شدیداً از آمار ریاضیاتی بهره می‌برد در این حوزه غلبه داشت و این فناوری اثبات کرد که به شدت موفق است و به حل چندین مسئله چالش‌برانگیز در صنعت و فضای آکادمیک کمک نمود.

شاخه‌های مختلف تحقیقات هوش مصنوعی حول اهداف به‌خصوصی متمرکز بوده و از ابزارآلات خاصی استفاده می‌کنند.

اهداف سنتی تحقیقات AI

 . استدلال

.  نمایش دانش

 برنامه ریزی

.  یادگیری

. پردازش زبان طبیعی

.  ادراک و توانایی در جابه جایی 

.  دستکاری اشیاء

 هوش جامع  توانایی حل مسائل دلخواه در میان اهداف بلند مدت این حوزه است. جهت حل چنین مسائلی، محققان AI فنون حل مسئله وسیع و یکپارچه‌ای را شامل این موارد به کار بسته‌اند:

. جست‌وجو و بهینه سازی ریاضیاتی

. منطق صوری

.  شبکه‌های عصبی مصنوعی و روش‌های مبنی بر آمار ، احتمال و اقتصاد

 AI همچنین با حوزه‌هایی چون علوم کامپیوتر ، روان شناسی ، زبان شناسی ، فلسفه و بسیاری از حوزه‌های دیگر مرتبط است.