نمودار شنوایی، نموداری است که نشان دهنده میزان شنوایی قابل استفاده فرد و نیز میزان کم شنوایی او در هر گوش می باشد. اعداد موجود در بالای نمودار، در بازه 125 تا 8000 هستند. این اعداد، به فرکانس ها یا همان تن های مختلف صدا اشاره دارند.

فرکانس، برحسب میزان سیکل در ثانیه یا هرتز بیان می شود. هر چه فرکانس بیشتر باشد، زیری صدا بیشتر است. برای نمونه، فرکانس 250 هرتز (Hz)، تن صوتی چکیدن از شیر آب است، درحالیکه میزان طنین پرفرکانس تلفن، در حدود 8000 هرتز است.

بلندی صدا، برحسب واحدی به نام دسیبل اندازه گیری میشود. صفر دسیبل (0 dB)، به معنی "بی صدایی" نیست. بلکه مربوط به صدای بسیار آرام است. سطح بلندی صدای گفتار، حدود 65 دسیبل است و 125 دسیبل، بسیار بسیار بلند است – به بلندی صدای هواپیمای جت که از زمین بلند شده و شما در فاصله 25 متری آن باشید. اعدادی که در دو طرف نمودار آمده است، سطح شنیداری برحسب دسیبل است.

در حین  آزمون شنوایی،   متخصص شنوایی شناسی، اصوات را با فرکانسهای مختلف بطور مداوم پخش می کند. آهسته ترین صدایی که فرد میتواند در هر فرکانس بشنود بر روی نمودار شنوایی برحسب فرکانس و شدت آن، علامتگذاری می شود. که به آن "آستانه شنوایی" میگویند.

نمودار شنوایی شما "تصویری" از قدرت شنوایی تان است. این نمودار نشان می دهد قدرت شنوایی شما، چقدر با سطح نرمال تفاوت دارد و درصورت وجود کم شنوایی ، مشکل از کجاست. کم شنوایی، انواع و درجات مختلف دارد. متخصصان، بسته به اینکه کدام بخش از گوش آسیب دیده باشد در کل آن را به چهار نوع اصلی تقسیم می کنند: کم شنوایی انتقالی، کم شنوایی حسی-عصبی، کم شنوایی آمیخته و کم شنوایی عصبی.

یک متخصص شنوایی می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا کم شنوایی دارید یا خیر. با توجه به شدت و میزان ناشنوایی، راهکار مناسب را پیشنهاد می کنند.